verhaal 2: Slaapkamer taferelen

Verhaal 2: slaapkamertaferelen

Nog een stukje over onze slaapkamer. We liggen met z'n zessen op 1 slaapkamer. De bedden zijn heerlijk en gelukkig doet de airco het. De meningen zijn verdeeld, de één vindt het te warm en de ander te koud.
Christie en Ina zijn naar de huiskamer verhuisd met hun matras en liggen als prinsessen in een balzaal.
We hebben veel lol, maar je moet geen schaamtegevoel hebben, want het is alleen bloot wat men na werktijd ziet! HAHA.

Ritueel van Usi Julia is met de benen omhoog tegen het hoofdeinde van het bed aan en dit houdt ze best lang vol. Ze heeft nl last van dikke benen vanwege de warmte.
Alice heeft bijna dag en nacht een koptelefoon op i.v.m. alle geluiden.
Rachelle en Jolanda gaan eerst even muziek luisteren en af en toe een beetje lezen.
De dames Christie en Ina zijn altijd als eerste op en al fris gewassen, terwijl wij nog even bij moeten komen.
Al met al een gezellige damesboel, al is iemand elke dag wel iets kwijt (vooral Alice), maar ja als je uit een koffer moet leven kan het niet echt geordend zijn.
We gaan bijna allemaal rond 22.00 uur naar bed en zijn dan ook punt af. De wet op de privacy geldt hier absoluut niet.

Ook aan luxe dingen ontbreekt het niet, we hoeven het maar te vragen aan usi Julia en die tovert alles uit de koffer. Volgens ons is ze familie van Hans Kazan. We hebben een fohn, stylingtang, krulspelden en zelfs een strijkijzer, jammer dat er dan geen stroom is op het moment dat je het nodig hebt.
Geregeld hebben we zelfs geen water, heel lastig als je naar het toilet moet of ingezeept bent en niemand je hoort roepen. Maar dat is nog niet het allerergste, gewoon roepen om Julia die dan in de stad blijkt te zijn. Moet dan net weer Alice overkomen, liefst 2 keer. Al met al blijven we lachen en goede moed houden.

Rachelle, onze privé masseur, ja ze heeft verborgen talenten, zij helpt elke avond Julia en Alice van hun dikke enkels af. Wat zullen we dat missen als we straks weer in Nederland zijn.
Wij gaan dan ook straks met z'n drieën + dr. Bram en Judith genieten van een welverdiende vakantie op Bali.

We kunnen nog zoveel vertellen, maar daar is helaas geen tijd voor. We zijn na het werken moe en denken dan alleen aan mandibakken of te wel douchen daarna eten en even naar huis bellen en dan zoeken we ons bedje op.

De zusters Jolanda, Rachelle en Alice hebben nog een meisje 'geadopteerd'., die binnen is gekomen met brandwonden. We hebben voor haar de medicatie en privé kamer betaald. Het fijne van alles was, dat dit meisje Satsa genaamd op zaal alleen maar huilde en eenmaal alleen op kamer weer kind kon zijn, ze kon weer lachen, zitten en zelfs een boekje lezen.
Wat heel ontroerend was, was dat Satsa 'dag' zwaaide , even lachte en ons een handkus toewierp. Ja dit meisje heeft nog een lange weg te gaan, maar het begin is er.

Salam manis dari Ibu Julia, ade Rachelle en usi Alice