Donderdag alweer 17 maart

Er zitten niet zoveel schrijvers onder ons dus vandaar dat ik maar weer verder ga. Na de heerlijke sotosoep als ontbijt weer naar ’t ziekenhuis. Vandaag weer een redelijk vol programma, gelukkig, meest Millins zijn het af en toe een blaassteen en een urethrasteen.
We zijn goed op dreef als we naar buiten worden geroepen, er is veel lawaai: het voetbalteam met jeugdige (tot 26jr) semiprofs uit de provincie Limburg is op bezoek. Voetbal is erg populair op Ambon en deze jongens hebben allemaal wel familiebanden op Ambon en zijn geloof ik 2 weken op reis om te spelen oa in Jakarta en Ambonstad. Pers erbij en veeeeeel foto’s worden gemaakt van het voetbalteam en het MOTVAteam en de ambonese dokters en verpl en Ok- en anesthesiepersoneel. We lijken wel sterren allemaal. We worden bedankt voor ons goede werk. Er worden wat shirts geschonken en als ik terugga naar de ICU ontdek ik dat er werkelijk niemand meer binnen is, iedereen is komen kijken, alle pat zijn alleen gelaten!!Bijzonder. Gelukkig is alles onder controle.

Op de Ok schijnt er wel plaatselijk personeel te intregreren, maar op de ICU en de afdeling is het moeizaam, steeds dezelfde bekende mensen zoals Jopie, Poppy, Ruth, Eda, Rosita. ICU personeel werkt wel mee overigens maar enige logica is er soms niet in te ontdekken. Zelf blijven zitten blijkt een optie, dan komen ze wel in aktie! Alice gaar dagelijks naar de chirurgie om ook na de visite van dokter John te gaan kijken of alles wel is en wordt uitgevoerd zoals afgesproken! Pat gedragen zich keurig over 't algemeen en houden zich kranig, fam is vriendelijk en jawel de oudste patienten lijken nog het snelst te mobiliseren! Jopie probeert elke dag nog pat te ronselen en dr Bram en dr John willen elke dag nog wel even wat pat ontvangen om te screenen.

Tante Julia heeft een bruiloft bij fam en Linda voelt zich niet fit helaas en blijft in 't hotel . Af en toe hebben we een forse plensbui. Na het werk gaan Ina en ik nog even met Judith naar de Mata Hari, overdekt winkelcentrum, we vinden leuke bloesjes , Judith koopt indon. Kinderboeken en we gaan op zoek naar een paraplu, maar liever tegen de zon. Helaas lukt afdingen niet en we vertrekken zonder plu. (als we teruggaan en alsnog de plu’s kopen, leiden we natuurlijk gezichtsverlies) Later kopen we toch maar een andere minder mooie paraplu voor te “hoge” prijs .(Zien we de dag daarna die plu’s in een supermarkt voor de helft, ja,ja.) Het is een vak afdingen en we hadden de hoop op Judith gevestigd die de taal machtig is. Nu weten we overigens dat je aan moet geven dat ongeveer iets meer dan de helft van de genoemde prijs wenst te betalen. Met de becak terug naar 't hotel voor de bami, frites (jazeker) met kip en groente. Helaas horen we net na de maaltijd dat een pat is overleden op de ICU en dr John en dr Bram gaan erheen met Rachelle en Evelin. Acute hartstilstand blijkt later, wat verdrietig. Aan reanimatie doen ze hier niet echt want ze kunnen niet beademen. De fam wordt geinformeerd en gecondoleerd. Wat verslagen gaan we deze dag naar bed. Zulke dingen kunnen gebeuren, maar het blijft zeker in zo’n project extra verdrietig .

Jolanda